تولد

اگر ما برای صدور مفاهیم انقلاب، همین جزوه‌ها و کتابها را منتشر بکنیم، کار کمی نکرده‌ایم؛ کار زیادی انجام گرفته است. "امام خامنه ای"

تولد

اگر ما برای صدور مفاهیم انقلاب، همین جزوه‌ها و کتابها را منتشر بکنیم، کار کمی نکرده‌ایم؛ کار زیادی انجام گرفته است. "امام خامنه ای"

۱۳ مطلب در مهر ۱۳۹۰ ثبت شده است

  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir


بیش از ده‌ها سال، عزت ملت ما، غرور ملت ما، افتخار ملت ما پامال شد.

انقلاب،

ما را به خود آورد و متوجه به خودمان کرد.

کشور ما با این سابقه‌ى تاریخى، با این سابقه‌ى علمى، با این ذخائر عظیم علمى و فکرى که ما داشتیم، با آن بزرگان علمى‌اى که کشور ما در دوران جهالت و غفلت دنیا اینها را تربیت کرده - «ابن‌سینا»ها، «محمدبن‌زکریا»ها، «فارابى»ها، «خواجه نصیر»ها و چه و چه، اینها مال دوران جهالت بشریت است؛ مال قرون وسطى است که هیچ خبرى از دانش، هیچ فروغى از دانش در دنیا نبود - این کشورى که یک چنین ظرفیتى و یک چنین استعدادى دارد، کارش به جائى برسد که براى اوّلیات زندگى خودمان هم باید چشم به دست دیگران داشته باشیم.

سیاستمداران ما - بى‌عرضه‌هاى عقب‌افتاده - میگفتند ایرانى یک لولهنگ هم نمیتواند بسازد!

لولهنگ این آفتابه‌هاى گِلى بود.

خاک بر سر آن سیاستمدارى که از ملتش اینجورى حرف بزند.

یا آن یکى میگفت که ما از فرق سر تا نوک پا بایستى فرنگى بشویم تا بتوانیم پیش برویم!

خب، اینها بى‌عرضگى است؛

اینها عقب‌افتادگى است که یک عده‌اى به خاطر ضعفهاى خودشان، این ضعفها را بر ملت تحمیل میکنند؛

ملت تحقیر میشود.

انقلاب اینها را از بین برد؛

ما به خود آمدیم.

خوشبختانه کارهاى خوبى انجام گرفته، ظرفیتهاى خوبى آشکار شده؛ ما پیشرفت کردیم و ان‌شاءاللَّه پیشرفت خواهیم کرد.

  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir


هوالحی

جامعه و تکوین

این نکته را بدانیم و آگاه باشیم که تشریع ریشه در تکوین دارد پس اگر یک فرد تشریعش بر اساس دستورات الهی بود، تکوینش را خدا به صورت نورانی تجلی می دهد و اگر خلاف آن بود، تکوین او دچار ظلمت و سیاهی می گردد؛ حال اگر در یک جامعه تمام مناسبات و روابط اعم از اقتصادی، سیاسی و . . . بر اساس شریعت الهی شکل گرفت، نورانیت تمام جامعه و تمام افراد آن جامعه را فرا می گیرد و تکوین آنها متحول شده و خود به خود با تکوین نورانی خود هماهنگ می شوند و روز به روز به کمال انسانی نزدیک تر می شوند و چنانچه برعکس باشد و روابط یک جامعه و مناسبات تعریف شده در آن بر اساس عقل جدا از وحی و بر اساس القائات شیاطین درست شده باشد روز به روز آن جامعه و افراد آن از خدا دورتر می شوند و حجابی بر حجاب های قبلی خود می افزایند، اگر کسی بخواهد به انسان کامل نزدیک تر شود و در نهایت به سمت الله پیش رود در جامعه اول که تمام مناسبات آن بر اساس شریعت الهی است سریعتر رشد کرده و به هدف خود می رسد ولی در جامعه دوم به زحمت می افتد.

محمد علی ابراهیمی 8/7/1390

  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir

بسمه تعالی

اگر به عنوان مثال من بنده یک جلسه بیایم و یک یا دو جلسه نیایم٬ یک جلسه هم به دلایل واهی تشکیل نشود غیر از اینکه در خودم و بقیه افراد گروه ایجاد بی انگیزه گی می کنم و موجب ضرر رسیدن به مباحث جلسه می شوم و همچنین عزم خود و دیگران را دچار تزلزل می کنم گمان نمی برم کار دیگری انجام بدهم.

اگر نمی توانیم کاری را قبول کنیم ٬ همان اول بگوییم که من ضعیفم ٬ عزم راسخ ندارم و . . . و آن کار یا مسئولیت را قبول نکنیم و اگر هم قبول می کنیم پس محکم بایستیم و تحت هر شرایطی آن را انجام دهیم .

به نظر بنده غیر از اینکه کسی به رفع حق الناسی پرداخته باشد٬ جسمش ناقص شده و یا از بین رفته باشد هیچ دلیل دیگری نمی تواند برای انجام ندادن یک وظیفه در جبهه حق داشته باشد و اگر این دلایل نباشد حتماً برویم بررسی کنیم و ببیند که آیا در عقایدمان استوار هستیم یا نه!

نکند که می خواهیم با غفلت٬ کاهلی٬ تنبلی و

سستی به دشمن کمک کنیم و جزء منافقان و نامردان

روزگار باشیم.

باید کمی بیشتر با خود فکر کنیم و وظایف خود را مورد بررسی قرار دهیم٬ در مورد شیوه ارتباط خود با دوستان کمی بیشتر دقت کنیم و با مطالعه و تحقیق و تزکیه نفس خود را به ائمه نزدیک تر کنیم.

به گونه ای با گروه و زیر گروه خود رفتار کنیم که هم ما را دوست داشته باشند و هم اگر حرفی خوب٬ بجا و مطابق شریعت گفتیم آن را در موقع مناسب اجرا کنند٬ در رفتار خود ثبات داشته باشیم و هر دفعه به گونه ای متفاوت برخورد نکنیم تا دیگر٬ کسی برای نظرات ما ارزش قائل نباشد.

سعی کنیم راه و روشی در رفتار برگیریم که در آن روابط دوستی قوی تر برقرار کنیم و یا حداقل در باطن کدورتی از همدیگر نداشته باشیم و هر مسئله ای پیش می آید همان موقع و یا در اولین فرصت آن را حل کنیم و برطرف سازیم.

سعی کنیم همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنیم و بدانیم که آیا این مسئله را باید در جمع دوستان به او بگوییم و یا در پنهان و بدانیم هر حرفی را کجا بزنیم٬ به یکدیگر احترام بگذاریم و شخصیت هم را در مقابل هم و در مقابل جمع خٌرد نکنیم و از بین نبریم٬ جای مزاح کردن را بدانیم و آن را در موقعی به کار نبریم که باعث از بین رفتن حریم ها و حد و مرزها شود.

انشاءالله بتوانیم با دست در دست هم قرار دادن و و محکم کردن عقاید دینی و روابط بین یکدیگر جامعه ای منسجم داشته باشیم به گونه ای که هیچ نیرویی نتواند آن را متلاشی کند و با کمک پروردگار و ائمه علیه السلام و اولیای خداوند قله های پیروزی را در این جبهه حق یک به یک فتح کرده و با سرعت به جلو پیش برویم و بتوانیم وظایف خود را به درستی انجام داده و کوتاهی نکنیم٬ تا بتوانیم سربلند از آزمایشهای الهی بیرون آمده و در سرای باقی همنشین با اولیای الهی باشیم٬انشاءالله.

پایان

اصل این نوشتار مربوط به تاریخ: ۲/۷/۱۳۸۹ است که با کمی حذف و اضافات و ویرایش بر روی وبلاگ قرار دادم.

  • tavalod.blog.ir
  • tavalod.blog.ir

هوالعلیم

بنده نگرانم که اگر صحبتی کنم شما آن را به تملق و چاپلوسی ربط دهید ولی اشکالی ندارد٬ بگذارید اگر گوشت کسی می خواهد تلخ شود٬ گوشت من تلخ شود.

ولی این را بدانید که در حدود ۱۰ سال پیش ما از خدایمان بود که یک جلسه حتی رب ساعت یکی از اساتید بیایند بالای سرمان و از آنها در ارتباط با معارف الهی و یا مسائل دیگر چیزی یاد بگیریم٬ حالا آنها به این راحتی از وقت خود و خانواده خود می گذرند تا به ما علمی بیاموزند ولی ما اینگونه بی توجهی و بی محلی می کنیم آخر کمی به خود بیاییم ٬ مگر احوالات گذشته خود را فراموش کرده ایم؟! بنده خودم نمونه ای بارز از تجلی اشتباهات در پیش خودم و خدایم بودم که الحمدالله با مراجعه به این عزیزان به اشتباهاتم پی بردم و از دستورات آن ها و پاسخ آنها به سئوال هایم کمال استفاده را نسبت به وسعم بردم.

اگر این جلساتی که می آییم واین کتاب هایی که می خوانیم روی ما اثر نگذاشته٬ باید برویم و یک خلوتی با خودمان بکنیم و ببینیم داریم چه کار می کنیم ٬ بیهوده وقت خود و دیگران را از بین نبریم.

اگر می خواهیم راه را ادامه دهیم٬ مردانه و با غیرت در صحنه باستیم و اگر هنوز تصمیم نگرفته ایم صحنه را خالی کنیم و بعد از آنکه در عزم خود راسخ شدیم به صحنه باز گردیم.

هی می گوییم امام زمان بیا٬هی اشک می ریزیم٬اینها خوب است ولی چرا با عمل ٬ کار و تلاش حرفمان را تثبیت نمی کنیم و ثابت نمی کنیم که ما حرفمان را با دلمان می زنیم و نه از روی احساسات و ...

  • tavalod.blog.ir

هوالحکیم

انسان باید کمی چشم و رو داشته باشد.

آخر ما باید تکلیف خود را با خدا مشخص کنیم.

می خواهیم چه کار کنیم؟

مگر خدا و امام زمان را می شود مسخره کرد؟

چند روز محکم پای کار می ایستیم و تلاش می کنیم و چند روز اصلاً دنبال هیچ کاری را نمی گیریم! هر وقت مشکلی برایمان پیش می آید به درگاه خدا روی می آوریم و از خدا و اولیاء خدا کمک می طلبیم و هرگاه مشکلاتمان رفع می شوند می رویم و دیگر پشت سرمان را هم نگاه نمی کنیم. آخر انسان باید بنشیند و با خودش فکر کند. برود در جاهای مختلف و این مردمی را که اصلاً به دنبال کمال و . . .نیستیند و فکرشان هم به این موضوع نمی رسد را ملاحظه کند. آنقدر بعضی از این مردم در مشکلات اقتصادی و مالی ای که برای خودشان درست کرده اند غرق شده اند که فقط تمام ذکر و فکرشان مشغول این شده که چیزی را به هر طریقی که شده پیدا کنند و استفاده کنند و یا از ترس گرسنگی مدام تلاش می کنند تا خدایی ناکرده یک وقت تلف نشوند!


به گونه ای اند که دائماّ باید به فکر زن و بچه هایشان باشند. انسان باید کمی هم انصاف داشته باشد چشم هایش را باز کند و با دقت دور و اطراف خودش را ملاحظه کند.

مگر خداوند برای چند نفر به این راحتی شرایط رسیدن به کمال را محیا می کند؟!

مثل آب خوردن شیوه و طریق رسیدن به لقاء الله را خداوند در اختیار ما می گذارند ولی ما اصلاّ توجه نمی کنیم . مگر چند بار جوان هستیم٬ فکر می کنیم همه ی دوران مثل جوانی است! که هم راحت تر بتوانیم انتخاب کتیم و هم راحت تر بتوانیم از چیزهایی که نباید دوست داشته باشیم و دوست داریم دست بکشیم و آنها را رها کنیم٬ آیا فکر میکنیم برای هر انسانی چنین شرایطی برای کمال پیش می آید که دائماّ مورد تذکر قرار گیرد؟! استاد٬ کتاب٬ لوح فشرده و . . . به راحتی در دسترسش باشد ولی او اصلاّ هیچ گونه توجهی نکند.

بدانید و آگاه باشید:

که کسانی هستند که بعد از چند سال تفکر و التماس از خداوند برای اینکه این طریقت را به آنها نشان بدهد وارد این راه شده اند و الآن هم قدر آن را می دانند٬ حال به این راحتی راه رسیدن به خدا را نشانمان می دهند ولی ما غافل هستیم و ارزشی برای این موضوع قائل نمی شویم.

به راستی که باید بعضی از انسان ها از جمله ما حتماّ در انتظار بسوزیم تا اگر آن چیزی را که انتظارش را می کشیدیم به ما دادند قدرش را بدانیم.


  • tavalod.blog.ir