در سرور بی نهایت

حمید اومده پیش من

گله و شکایت که فلان شد و بهمان شد، بیچاره شدم، گفتم چی شده؟

گفت فلانی بهمان کرد و بهمان بیسار شد...

گفتم اشکال نداره ناراحت نشو فعلا سکوت کن تا ده سال دیگه بین دو نیمه هم خواستی استراحت کنی اشکال نداره...

سکوت و صبر و استقامت و مداومت بر مسیر منتهی به مقصد بدون در نظر گرفتن مسیر شاید کمکت کنه...

راه رفتن از راه راه کردن دیگران و راه دیدن ، راه شنیدن و راه گفتن بهتره...

تازه سنجابه را که کلی دانه درخت توی خاک کرده بود که بعد خودش پیدا بکنه و بخوره گرگ خورد ولی دونه ها که کاشته بود درخت شدند و سنجاب ها دانه هاشون را خوردند بعد دیدند سنجابه شکم گرگه را جویده و پاره کرده و اومده بیرون به جای دانه داره گرگ می خوره...

حواستون به سنجابه باشه...

بازخوانی نامه ای به خودم و برخی از دوستان انقلابی، نوشته شده در 2 مهر1389

قسمت اول و دوم

قسمت سوم

قسمت آخر

حکایت همچنان باقیست...

گاهی نیاز است گرد و غبار دل خود را با شور و اشتیاق و عشقی که در لابلای نوشته های گذشته خود به جای گذاشته ای شست و شو دهی و راهی را برای رهایی بیابی و نه با خیالات در هم تنیده خود که برخی حاصل توهم خودبزرگ بینی است خود را گرفتار سازی...

اگر رزمنده در میدان جنگ نتواند از سلاح هایی که با خود حمل می کند در جهت حفظ جان و اعتقادات و سرزمین خودش استفاده کند

مطمئنا اسباب زحمتی را برای خود فراهم کرده که مقتول شدن او را هموارتر ساخته است نه شهادت او را.

همه ما روزی مجبوریم این جسم را ترک کنیم...