وظیفه یک استاد یا معلم تنها این نیست که بیاید و یک درس و یا رشته علمی که در آن تخصص دارد را به متعلم آموزش دهد، خواه آن متعلم دانش آموز، دانشجو و یا طلبه باشد.
مسئله این است که یک سری وظایف فراتر از این هم به دوش ایشان است و آن تزکیه آن متعلم و تربیت یک نیروی انقلابی و متعهد در فضای کنونی کشور است.
یک مدرس می تواند در عین اینکه به خوبی یک تخصص را به متعلم آموزش می دهد به تزکیه باطن او و پرورش روحیه انقلابی در وی بپردازد و این هیچ منافاتی با آن رشته علمی خاص ندارد.
مثال علم بدون تزکیه در فضای کنونی جهان همین سلاح های شیمیایی و هسته ای و... است که تا کنون موجب مرگ و آسیب به قشرهای گوناگون مردمی که غیر نظامی نیز بوده اند شده است و آثار مخربی بر نسل های آنان به جای گذاشته است.
در اسلام ناب علم همواره با تزکیه همراه است همانطور که خدای متعال در قرآن کریم می فرمایند: یُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ(164:آل عمران) که البته در جاهای دیگر قرآن نیز تکرار شده است، و این تعلیم را به پیامبران نسبت می دهد.
وظیفه یک استاد متعهد به آرمانهای اسلامی و انقلابی این است که علاوه بر اینکه همواره خود را مورد تزکیه قرار می دهد به متعلمین خویش نیز این روحیه را منتقل کند و آنها را از دامهای نفسانی و شیطانی آگاه کند و راه رهیدن از این دام ها را به آنها بیاموزد و همچنین آنها را با آرمانهای انقلاب اسلامی آشنا کند به گونه ای که بدون هیچ شک و شبهه ای بتوانند در این مسیر قدم بردارند و از پس ناملایمتی ها و سختی ها به راحتی رهایی یابند و چنان خدمتی به عالم بشریت بکنند که در طول تاریخ بشریت مانند آن تکرار نشده باشد.
در فضای کنونی جهان دیگر جای غفلت و بی توجهی به امور عامه و خاصه مردم نیست و نمیتوان بی تفاوت از کنار مردم رد شد و با الفاظی هم چون "به من چه مربوط"، "هر کسی را در قبر خودش می خوابانند"، " مگر کسی دست من را گرفت که دست کسی را بگیرم"، "حوصله ندارم"، " من خودم کار و زندگی و زن و بچه دارم"، " وقت ندارم" و... از انجام وظایفی که بر دوشمان هست شانه خالی کنیم.
به امید موفقیت ، تلاش و پشتکار شبانه روزی برای تمام اساتید، معلمین و متعلمین در تمام عرصه های علمی و اجتماعی.
مسئله این است که یک سری وظایف فراتر از این هم به دوش ایشان است و آن تزکیه آن متعلم و تربیت یک نیروی انقلابی و متعهد در فضای کنونی کشور است.
یک مدرس می تواند در عین اینکه به خوبی یک تخصص را به متعلم آموزش می دهد به تزکیه باطن او و پرورش روحیه انقلابی در وی بپردازد و این هیچ منافاتی با آن رشته علمی خاص ندارد.
مثال علم بدون تزکیه در فضای کنونی جهان همین سلاح های شیمیایی و هسته ای و... است که تا کنون موجب مرگ و آسیب به قشرهای گوناگون مردمی که غیر نظامی نیز بوده اند شده است و آثار مخربی بر نسل های آنان به جای گذاشته است.
در اسلام ناب علم همواره با تزکیه همراه است همانطور که خدای متعال در قرآن کریم می فرمایند: یُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ(164:آل عمران) که البته در جاهای دیگر قرآن نیز تکرار شده است، و این تعلیم را به پیامبران نسبت می دهد.
وظیفه یک استاد متعهد به آرمانهای اسلامی و انقلابی این است که علاوه بر اینکه همواره خود را مورد تزکیه قرار می دهد به متعلمین خویش نیز این روحیه را منتقل کند و آنها را از دامهای نفسانی و شیطانی آگاه کند و راه رهیدن از این دام ها را به آنها بیاموزد و همچنین آنها را با آرمانهای انقلاب اسلامی آشنا کند به گونه ای که بدون هیچ شک و شبهه ای بتوانند در این مسیر قدم بردارند و از پس ناملایمتی ها و سختی ها به راحتی رهایی یابند و چنان خدمتی به عالم بشریت بکنند که در طول تاریخ بشریت مانند آن تکرار نشده باشد.
در فضای کنونی جهان دیگر جای غفلت و بی توجهی به امور عامه و خاصه مردم نیست و نمیتوان بی تفاوت از کنار مردم رد شد و با الفاظی هم چون "به من چه مربوط"، "هر کسی را در قبر خودش می خوابانند"، " مگر کسی دست من را گرفت که دست کسی را بگیرم"، "حوصله ندارم"، " من خودم کار و زندگی و زن و بچه دارم"، " وقت ندارم" و... از انجام وظایفی که بر دوشمان هست شانه خالی کنیم.
به امید موفقیت ، تلاش و پشتکار شبانه روزی برای تمام اساتید، معلمین و متعلمین در تمام عرصه های علمی و اجتماعی.
محمد علی ابراهیمی
1394/2/12
1394/2/12
