رضایت(مقاله)
رضایت چه کسی باید در چگونگی اعمال، اخلاق و عقایدمان برای ما مهم باشد؟!
آیا باید خودمان از خودمان راضی باشیم؟! چه خودی؟! خود متصل به الله(حضرت رب العالمین) و شریعت کامل الهی (اسلام) و یا خود منفصل از خداوند و دور از وحی و الهام؟
ویا دیگران باید از ما راضی باشند، اما چه دیگرانی؟ چه کسانی؟پدر و مادر و کسانی که با خداوند و شریعت الهی مانوس هستند و یا افرادی که با غیر خدا و با شریعت ساختگی خود مانوس هستند.
یا باید حضرت رب العالمین از ما راضی باشند، افسوس که اکثر ما خدا و ربی را برای خود ساخته ایم و ساخته خیالات خود را از خود راضی می پنداریم.
حال بر اساس هر کدام از این دیدگاه ها افراد به گونه ای خاص با خود، دیگران، خدا و طبیت رفتار می کنند، حتی تفکر ها و در تنیجه تمدن ها و فرهنگ هایی بر اساس هر یک از این دیدگاه ها بوجود آمده و خواهد آمد.
تمدن غرب(فرهنگ مدرنیته و پست مدرن) یکی از این تمدن ها است که پایه تفکر و اساس شکل گیری آن بر نفس پروری خود و دیگرانی است که از حضرت رب العلمین خود را جدا می دانند . . .
