بِسْـــــمِ الـلَّــهِ الرَّ‌حْمَـــٰنِ الرَّ‌حِیـــــمِ
این را که دیانت باید از سیاست جدا باشد و علمای اسلام در امور اجتماعی و سیاسی دخالت نکنند، استعمارگران گفته و شایع کرده اند، حالا چرا این حرف را می زنند این مهم است، علت های مختلفی ممکن است داشته باشد که در اینجا به برخی از آنها به اختصار اشاره می کنیم.
این شعار که مطرح میشود همراه با ادعایی نیز هست و آن ادعا این است که اعمال سیاست از دین برنمی تابد یا به صورت واضح تر اینکه در اسلام راه و روش اداره و تنظیم جامعه وجود ندارد و یا اگر دارد ضعیف است و ما نظرات و قوانینی داریم که به کمک آنها بهتر می توانیم جامعه را اداره کنیم، و اسلام این توانایی را ندارد.
سئوال ما این است که آیا در زمان پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) دیانت از سیاست جدا بوده، مگر در آن دوره عده ای عده ای به سیاست مشغول بودن و عده ای به سیاست، آیا در آن دوره عده ای فقط به تبلیغ دین می پرداختند و عده ای به حکومت داری و...، خیر چنین چیزی ما در آن دوران مشاهده نمی کنیم، از آن ابتدایی که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) مبعوث شد در همه ابعاد اعم از پرورش روحانی افراد، پرورش جامعه، ایجاد حکومت اسلامی و ... تلاش کرد و سعی کرد جامعه را به سمت آن هدفی که تمای انبیاء گذشته انتظار آن را می کشیدند و برای ایجاد آن تلاش می کردند سوق دهد.
بنابرین اینطور نبود که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در گوشه مسجد بنشیند و فقط یک عبادتی بکند و یک منبر اخلاق و یا احکام برود و بعدش به امور شخصی خودش بپردازد، خیر، ایشان با تمام وجود برای ایجاد یک تمدن الهی که انسان و جامعه انسانی را به سمت الله پیش ببرد تلاش می کردند، واین تدابیری که ایشان در این راستا می اندیشیدند، اعم از حکم های حکومتی که میدادند و ... همه همان سیاستی است که در دین ما وجود دارد و بلکه در تمامی ادیان الهی وجود داشته است.
ادامه دارد...
محمد علی ابراهیمی
24دیماه1392
قوام گرفته از بیانات امام خمینی
