راهی هموار برای رساندن اکثر و یا همه ی انسان ها به سر منزل مقصود و کمال

حرف ما این است که زمینه ای را محیا کنیم که اغلب افراد راه رسیدن به کمال برایشان سهل و کاملاً دست یافتنی ....

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا و نبیّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطیبین الأطهرین المنتجبین سیّما بقیّةاللّه فى الأرضین.

تمدن نوین اسلامی(۱)
چرا نیاز به تمدن
وقتی که می خواهید از بذر یک درخت، درختی تنومند دیگری بسازید مطمئناً باید شرایطی را برای شکوفا شدن استعداد درخت شدن آن دانه فراهم کنید تا آن دانه از هم بشکافد، جوانه بزند، ریشه بدواند و در مسیر رشد و تعالی خود حرکت کند.
بنابراین اگر شرایط را برای این دانه فراهم کنید این دانه وارد مسیر رشد می شود چون ذاتاً توانایی این را دارد که درخت بشود و این استعداد به صورت بالقوه در آن است و باید بالفعل شود.
گاهی خود انسان ها بذر را می پاشند و شرایط را محیا می کنند تا آن دانه ها رشد کند، و گاهی نیز عوامل محیطی بدون دخالت انسان دست به دست هم می دهند تا یک دانه در شرایط مساعدی قرار بگیرد و رشد کند.
انسان همچون گوهری است که کمتر شناخته شده و مسیر رشد و پیشرفت او از نظر روحی و معنوی حد ندارد. استعداد های بیشماری دارد که معمولاً اکثر آنها تا لحظه مرگ بر فرد هویدا نمیشوند.
حال سئوال اینجاست چگونه می توان شرایطی را ایجاد کرد که در آن انسان به کمال خود برسد و در مسیر پیشرفت خود گام بردارد؟
آیا به بستری مناسب برای شکوفایی استعداد های او نیاز نیست؟
ممکن است کسی بگوید کسانی هستند مانند اولیاالله که می تواند خود به تنهایی بر فضای موجود اطراف خود غلبه کنند و در آن صورت نیازی به تغییر فضای جامعه به صورت کلی و بستر سازی نیست.
بله کسانی بوده اند و هستند که این قابلیت را دارند ولی سئوال این است که تعداد این افراد چقدر است و یا به عبارتی چند نفر در یک جامعه ای که شرایط انسان کامل شدن در آن نیست به کمال می رسند؟! مطمئناً بسیار اندک هستند.
حرف ما این است که زمینه ای را محیا کنیم که اغلب افراد راه رسیدن به کمال برایشان سهل و کاملاً دست یافتنی باشد، مانند آن کشاورز که هزاران بذر را می پاشد و با مراقبت از آنها تقریباً همه ی آنها را به کمال خودشان می رساند، او چه کار می کند؟ همه چیز را در نظر می گیرد، از آب دادن به موقع تا کندن علف های هرز و... .
یک نمونه بارزی که اغلب برای دوستان مثال می زنم فضای جبهه های هشت سال دفاع مقدس است که اگر خوب آن فضا را مورد بررسی و مطالعه قرار دهیم متوجه خصلت ها و ویژگی های عجیبی می شویم که در غیر آن وجود ندارد و یا بسیار کم به چشم می خورد مانند روحیه ایثار و فداکاری و از خود گذشتگی، رابطه های خاص با خدا، تقسیم مسئولیت ها بر اساس تقوا( اغلب فرمانده ی یک گروه، گروهان، تیپ و یا ... از افراد زیر مجموعه خودش دارای تقوای بیشتری بود که این نکته خیلی قابل توجه است.) و ...
در آنجا اکثر افراد مشغول سیر و سلوک الی الله بودند و در واقع شرایط انسان پروری در آنجا بوجود آمده بود، وصیت نامه های شهدا به صورت واضح به این مسئله شهادت می دهند. پس شرایطی بود که اغلب افراد را در خود جای می داد و آنها را به سمت حضرت الله جلو می برد، خوب است که این شرایط را در جای خود بررسی کنیم.

بنابراین تمدن نوین اسلامی راهی هموار برای رساندن اکثر و یا همه ی انسان ها به سر منزل مقصود و کمال می باشد. چیزی که هدف تمام انبیاء و اولیاء الهی بوده و هست و تلاش در تحقق این مهم به معنای ادامه دادن راه آنها می باشد.
این تمدن دارای فرهنگ، سیاست، اقتصاد و علومی خواهد بود که در هر لحظه یک قدم  انسان را به جلو می برد.

محمد علی ابراهیمی

۹ اسفند ۱۳۹۲