باید مغزهاى متفکّرِ استاد و دانشجوى
ما بسیارى از
مفاهیم حقوقى، اجتماعى و سیاسى را که
شکل و
قالب غربى آنها در نظر بعضى مثل وحى مُنزل است و
نمىشود دربارهاش اندک تشکیکى کرد،
در کارگاههاى
تحقیقاتىِ عظیمِ علوم مختلف حلاجى کنند؛
روى آنها سؤال
بگذارند؛ این جزمیتها را بشکنند و راههاى تازهاى بیابند؛ هم خودشان استفاده کنند
و هم به بشریت پیشنهاد کنند. امروز کشور ما محتاج این است؛ امروز انتظار کشور ما
از دانشگاه این است. دانشگاه باید بتواند یک جنبش نرمافزارىِ
همهجانبه و عمیق در اختیار این کشور و این ملت بگذارد تا کسانى که اهل کار و تلاش
هستند، با پیشنهادها و با قالبها و نوآوریهاى علمىِ خودى بتوانند بناى حقیقى یک
جامعه آباد و عادلانه مبتنى بر تفکّرات و ارزشهاى اسلامى را بالا ببرند. امروز
کشور ما از دانشگاه این را مىخواهد. دانشگاه را مشغول چه کارى کنند که دانشجو و
استاد را از این راه باز بدارند؟ یقین بدانید یکى از چیزهایى که امروز مورد توجّه
سرویسهاى اطّلاعاتى است، این نکته است که ببینند چگونه مىتوانند دانشجوى بیدار و
دانشگاه آگاه ایرانى را از آن راهى که مىتواند به اعتلاى کشور بینجامد، منصرف
کنند و مانعش بشوند.