بازخوانی نامه ای به خودم و برخی از دوستان انقلابی، نوشته شده در 2 مهر1389
tavalod.blog.ir |
شنبه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۵، ۱۱:۲۵ ب.ظ |
۰ نظر
حکایت همچنان باقیست...
گاهی نیاز است گرد و غبار دل خود را با شور و اشتیاق و عشقی که در لابلای نوشته های گذشته خود به جای گذاشته ای شست و شو دهی و راهی را برای رهایی بیابی و نه با خیالات در هم تنیده خود که برخی حاصل توهم خودبزرگ بینی است خود را گرفتار سازی...
اگر رزمنده در میدان جنگ نتواند از سلاح هایی که با خود حمل می کند در جهت حفظ جان و اعتقادات و سرزمین خودش استفاده کند
مطمئنا اسباب زحمتی را برای خود فراهم کرده که مقتول شدن او را هموارتر ساخته است نه شهادت او را.
همه ما روزی مجبوریم این جسم را ترک کنیم...
