آیا نور را با ظلمت عهدی است؟

بسم الله الرحمن الرحیم

تولد: آیا می توان ظلمت را با نور با هم پیوند زد یا آنها را با هم در هم آمیخت و از آن معجونی حاصل آورد و به کام عالَمی ریخت که منتظر است نور او را از دام ظلمت نجات دهد و پیوسته به دنبال نوشیدن آن شراب طهور نورانی است...

مبناهای برخی افراد  و گروه ها به گونه ای است که گویا چشمانشان را بر روی بدیهیات عالَم بسته اند و در جهالت خودشان نیز چنان گُم شده اند که خودشان را نیز فراموش کرده اند، آری تو نیز شاید روزی انسان به این دنیا آمدی اما حال که می بایست بروی چه؟

بیدار شوید که اگر نشوید شما را چنان بیدار خواهند کرد که دیگر هیچ گاه به خواب فرو نروید و چنان گرزی بر گُرده شما بخورد که تا کنون کسی آن ضربه را احساس نکرده باشد و چنان دردی بکشید که درد از درد بودنش به ستوه آید...

دیگر اکنون وقت به آن میزان فراغ و دست یافتنی نیست که به آنچه بر میل خود می خواهید عمل کنید و عده ای با شما همراه شده و سپس بعد از اندک مدتی سر بر گریبان خود فرو برده و از کرده ی خود ابراز پشیمانی کنید...

امروز جامعه بشری تشنگی ای را تجربه می کند که تا به حال تلخی آن را در هیچ دوره زمانی از طول تاریخ به کام خود نچشیده است و چنان در حسرت چشیدن قطره آبی است که از نبود آن دهان ایشان چون خشت های گِلی خشک شده است، پس مراقب باشید که این مردمی که شما با آنها سر و کار دارید دیگر آن مردمانی نیستند که گوش و چشم هایی بسته و کر و کور داشته باشند و از درک آنچه بر آنها می گذرد غافل و دل مرده!

هان ای کسانی که امورات این امت انسانی را بر کف دست گرفته اید بدانید و آگاه باشید که اگر امورات ایشان را از سر اخلاص و صداقت بر دوش نکشید و به نداهای قلبی آنان پاسخی درخور نتوانید عطا کنید، همچون اسیدی این امورات، جسم و جان و قلب نداشته تان را در هم می نوردد و از شما جز ماده ای متعفن و گازی بدبو که مایه چشیدن نکبت و اشتعال عالَمی که خودتان برای خودتان درست کرده بودید و بدان توجه نمی کردید نمی ماند...

ای مروج دهندگان باطل و دروغ و فساد و هر آنچه که انسان را از توجه به آن عهد قدسی باز داشته و می دارد دیگر زمانی نمانده است که به یکباره سفره شما در هم بپیچد و در میان همان سفره ای که برای عالَم انسانی پهن کرده بودید چنان گرفتار شوید که از در هم پیچیدن آن روغن داغ افکار نجس تان بر روی خارهایی که بر آنها تکیه داده بودید و از آنها بالا رفته بودید بریزد و آتشی از آن حاصل شود که هر آنچه اندوخته بودید را به خاکستری در دل باد تبدیل کند و از شما جز افسانه ای ننگین در تاریخ بشر نمامد...

محمّد علی ابراهیمی 1394/4/29